Karl-Heinz Lambertz: Bringing together municipalities to share knowledge and experiences is critical to rebuilding a citizens-focused Europe

To ludzie w gminach przeżywają to, co wydarza się w ich społecznościach

Co Pan myśli o jednolitej platformie dla gmin europejskich i o jej głównym celu – informowania obywateli o tym, co wydarza się w UE?

Zebrać w jednym miejscu gminy, regiony a miasta po to, aby dzieliły się wiedzą, dobrymi praktykami a doświadczeniem – to moim zdaniem wyjątkowo ważne dla stworzenia Europy skupionej na obywatelach. To ludzie w gminach przeżywają to, co wydarza się w ich społecznościach, tam najlepiej „odzwierciedlana” jest Europa, obywatele najbardziej ufają właśnie gminom. Powinne one być częścią struktury instytucji UE, dzielić się swoimi zapatrywaniami, zabezpieczać przyszłość a wyjaśniać jakie pomysły pracują a jakie nie. Tak jak „góra” Europy oddziaływuje na poziomy lokalny czy też regionalny, tak też poziomy lokalny czy regionalny powinne móc mocno oddziaływać na sprawy ogólnoeuropejskie. Aby był pożytek dla wszystkich, powinno być też współdziałanie. Głosy miast i regionów powinne być słyszalne, dlatego też dnia 10 października zainicjowałam to wystąpienie –  „Stan Unii – spojrzenie na miasta i regiony”, i od tego momentu poczynając takie wystąpienie będzie miało miejsce corocznie. Tak samo gminy powinne być odpowiedzialne za informowanie swoich obywateli o tym co robi UE, aby polepszyć życie obywateli. Ta platforma tym się właśnie zajmuje; stwarza ona unikalne możliwości dzielenia się wiedzą i ważna jest dla kszrtałtowania jednolitego głosu UE.

Europejski Komitet Regionów leży u podstaw władz lokalnych w UE. Jakie są główne cele, jakie pragnęłaby Pan osiągnąć, a dobre praktyki, jakie pragnęłaby  Pan rozwijać na przestrzeni następnych dwóch i pół roku?

UE powinna pokazywać obywatelom w jaki sposób i do czego przyczynia się, aby uzyskać ich poparcie poprzez stwarzanie warunków do powszechnego wzrostu ekonomicznego, więcej solidarności poprzez socjalizację, poprzez osiąganie harmonizacji polityk finansowych, poprzez walkę ze zmianami klimatycznymi, i co najważniejsze – powinna być absolutnie przejrzysta, kiedy pokazuje, że faktycznie polepsza życie ludzi. To oznacza stwarzanie trochę różnej Europy, która jest bardziej zintegrowana, bardziej skuteczna a skupiona na rozwoju regionalnym. Aby to osiągnąć, UE nie może działać tylko z Brukseli; potrzebne jest, aby regiony i miasta zajęły się rozwojem a wysłuchywali obywateli podczas implementowania polityk UE.

W ten sposób dochodzimy do innego mojego priorytetu: przyszłość polityk spójności  UE, które pozostają odzwierciedleniem europejskiej solidarności – i dlatego my, jako przedstawiciele regionów, nie możemy sobie wyobrazić przyszłości Europy bez silnej polityki spójności. I na koniec – Europa musi odnowić swoje relacje ze społecznościami. Każdy, kto pracuje w UE lub współpracuje z UE, powinien służyć społeczeństwu – a to oznacza, że powinien więcej słuchać aniżeli mówić. Dlatego też, poczynając od marca 2016, członkowie naszego Komitetu przeprowadzili ponad 140 debat publicznych w 95 regionach, aby zapoznać się z obawami obywateli oraz z ich wizjami na przyszłość Europy; wyniki zaprezentowano w Brukseli. Mocno wierzę, że poprzez spełnienie oczekiwań obywateli podejrzenia wobec Europy zostaną zastąpione pragnieniem Europy.

Czy uważa Pan, że istnieje problem z dostępem do informacji ze strony obywateli europejskich, jeśli chodzi o implementowanie polityk europejskich?

Pokazywanie ekonomicznych, intelektualnych i emocjonalnych aspektów UE jes bardzo ważne, dlatego też trzeba jeszcze dużo zrobić w kierunku zwiększenia przejrzystości w UE; powinna się ona stać elementem życia codziennego ludzi. UE a jej procesy ustawotwórcze – to materia skomplikowana, i bardzo często wpływy tych procesów nie są ani odczuwane, ani nawet się o nich nie słyszy. Poprzez komunikowanie się ze społeczeństwem na temat polityk europejskich można będzie wyjaśnić po co ta Unia i co ona robi. Kiedy mówimy o polityce spójności, powinniśmy też mówić i o jednym milionie miejsc roboczych, jakie zostały stworzone, o tym jak zbudowano 4,900 km nowych dróg lub jak 6 milionów ludzi już ma dostęp do nowego lub ulepszonego systemu dostawy wody pitnej. Trzeba w znacznym stopniu zmienić system komunikowania się z obywatelami a w znacznie większym stopniu interesować się tym co ich martwi, aby głos obywateli zostal usłyszany w Brukseli. To główny punkt inicjatywy „Odzwierciedlanie Europy”, w ramach której członkowie naszego Komitetu organizują wydarzenia celem dzielenia się wizjami o przyszłości Europy.

Co Pan zdaniem należy zrobić, aby nastąpiła poprawa w słabiej rozwiniętych regionach Europy?

Rozwiązywanie problemów związanych z brakiem równości poprzez inwestowanie w słabiej rozwinięte regiony Europy to nie tylko kwestia ekonomiki, lecz również kwestia europejskiej solidarności. Jako Unia powinniśmy zrobić tak, aby każdy region, miasto lub wieś odczuwały pożytki z funkcjonowania europejskiej solidarności. Powinniśmy pracować nad zapewnieniem stałego wzrostu, nowych miejsc ptracy oraz lepszych standardów życia – i żeby to było z pożytkiem dla wszystkich, a nie tylko dla co poniektórych. Europejska polityka spójności – w tej chwili pochłania ona trzecią część budżetu UE –  temu właśnie mа służyć. Ta polityka stawia wspólne europejskie cele i steruje inwestowaniem w regiony biedniejsze. Z siódmego rocznego Sprawozdania nt Spojności widać, że nierówności między regionami UE uległy zmniejszeniu, co wskazywałoby na to, że polityka spójności daje wyniki. Lecz tam pokazane są również i problemy związane z nedostatkiem inwestycji publicznych, uwięzionych w pułapce średniego dochodu. Rzeczona sytuacja wymaga mocnej a lepszej polityki spójności.

Czy uważa Paniże coraz bardziej intensywna urbanizacja stanowi problemem? Jeśli tak jest, jakie Pan zdaniem kroki należy przedsięwziąć celem rozwiązania tego problemu?

Miasta europejskie a pomniejsze miejscowości typu miejskiego są domem dla 78 % ludności UE a generują 85 % produktu wewnętrznego brutto Unii. Stanowią one magnes dla inwestycji, innowacji i nowych możliwości, są motorem postępu społecznego. Lecz wraz z możliwościami pojawiają się problemy, na przykład kładzenie nacisku na sferę usługową lub zanieczyśczenie powietrza. Również i zmniejszanie się ludności wiejskiej stanowi probłemem – lecz prawda jest taka, że urbanizacja będzie nadal postępować. W trybie pilnym musimy zacząć tworzyć taką Europę, która stosuje wszystkie swoje polityki na całym swoim obszarze, która korzysta z funduszy europejskich celem chronienia regionow wiejskich i znacznego udoskonalenia powiązań pomiedzy wsią a miastem..

Europa kilku prędkości to pomysł, którego celem jest integracja różnych regionów UE na różnych poziomach. Co Pan myśli na temat wpływu tej idei na rozwój poszczególnych regionów Europy?

Idea Europy kilku prędkości popierana jest przez kilka krajów członkowskich, które chciałyby widzieć Europę podzieloną na regiony, między którymi niekoniecznie musi istnieć consensus, co miałoby być drogą do przełamania impasu w pewnych kwestiach. Idea ta ma również swoją specyficzną stronę prawną, która nosi nazwę „Ulepszenie współpracy”. Pod tą egidą grupa, składająca się z nie mniej niż dziewięć krajów członkowskich, może rozpocząć współpracę bez angażowania innych krajów, które odmawiają wzięcia udziału, ominijając w ten sposób kwestię potrzeby zgody wszystkich krajów członkowskich. Unia to jedyny sposób na wezwania XXI wieku, przed którymi stoi Europa, i które mają wpływ na byt ludności w jej miastach i regionach. Wszyscy powinniśmy iść do przodu razem, najlepiej z tą samą prędkością, lub jeśli jest to konieczne – i z kilkoma różnymi prędkościami, lecz zawsze w tym samym kierunku.

Jak Pan uważa – jakie dobre praktyki implementowane są w rozwoju pomniejszych regionów?

Wymiana dobrych praktyk pożyteczna jest dla wszystkich regionów. Kiedy pochodzi się z małego regionu – być może z jednego z najmniejszych – to nader ważne jest mieć dostęp do informacji o tym co wydarza się w każdym innym regionie Europy. Ja tu bynajmniej nie bronię metody „wszędzie ma być to samo”, lecz wręcz przeciwnie – otwartość w stosunku do odmienności, jak również świadomość, że gdzie indziej w Europie radzą sobie z danymi wyzwaniami czasu, stanowią natchnienem do zmian na własnym podwórku. To jeden z celów Europejskiego Komitetu Regionów. Jesteśmy organem doradczym i udzielamy porady Komisji Europejskiej, Europejskiemu Parlamentowi oraz Radzie Europy w trakcie podejmowania decyzji – ale zarazem stanowimy platformę skupiaiącą 350 regionalnych przywódców.